Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια..


Επέλεξα και αγάπησα ένα χόμπυ για το οποίο βλέπω πως ποτέ δεν πρόκειται να πω την φράση "τα είδα όλα": Ο παραλογισμός (και η ασύλληπτη ηλιθιότητα) που παράγεται, είναι περισσότερος από αυτόν που μπορούμε να καταναλώσουμε. Με αφορμή λοιπόν μια σειρά "ρ/ε" άρθρων:

Εδώ είναι Βαλκάνια..
   
Εδώ που ο ελλαδεμπορίστικος ψευτοπατριωτισμός, αυτός με τις παντιέρες και τις στρακαστρούκες, διαδέχεται την Τζούλια, την "επανάσταση των συνταγματαρχών" (ω ναι !  επί λέξει !!) και την θρησκοληψία (με μια εκκλησία να αρνείται πεισματικά να δώσει έστω και ψίχουλα στην πατρίδα, την στιγμή που ακόμα που κι ο ίδιος ο.. Θεός πεινάει !)
Όσο για την Τζούλια, (ναι το διάβασα κι αυτό !) στον υπόλοιπο κόσμο, τα πολύκροτα σεξουαλικά σκάνδαλα εμπλέκουν πολιτικούς/κληρικούς. Στην Ελλάδα ωστόσο, ακόμα και μια απλή τσόντα, αποδείξαμε πως μπορούμε να την ανάγουμε σε εθνικό θέμα.

Εδώ, στο δοξασμένο βασίλειο της Νοτίου Δανιμαρκίας, του πολιτισμού και του πνεύματος, του Παρθενώνα, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Αιγαίου κλπ κλπ, όπου η αστυνομία δολοφονεί εν ψυχρώ τα παιδιά της, όπου οι αδέσποτες βόμβες διαμελίζουν και τυφλώνουν ανήλικους ρακοσυλλέκτες, όπου οι συνδικαλιστές ρίχνουν βιτριόλι σε Βουλγάρες καθαρίστριες, ενώ οι ΟΥΚ καλλιεργούν την χυδαιότητα και την μισαλλοδοξία μπροστά στα μάτια του επίσημου κράτους για "της Γης τους κολασμένους" (..τώρα πως γίνεται ένας πιστός & έντιμος χριστιανός να είναι ρατσιστής και μισαλλόδοξος, αυτό είναι ένα μυστήριο το οποίο δεν μπόρεσα να κατανοήσω/λύσω ποτέ..)
Φυσικά γι'αυτά, ούτε πορδή οι διανοούμενοι υπερπατριώτες: αποχαυνωμένοι στους πολιτικαντισμούς, στις ιδεολογικές μπούρδες, στις παντιέρες, στα συνθήματα και στην κοινωνική αμορφωσιά τους (και στην Τζούλια !)

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είχαν δίκιο οι βατραχάνθρωποι. Έλληνας (και μαλάκας) δεν γίνεσαι, γεννιέσαι. Όσο περισσότερα μαθαίνω/διαβάζω γι'αυτά που συμβαίνουν γύρω μου βλέποντας παράλληλα τις αντιδράσεις των συμπολιτών μου, δεν ξέρω τι νιώθω περισσότερο.. Οργή, θυμό, αηδία, φόβο γι'αυτά που θα έρθουν, οίκτο για την κατηφόρα.. Κατά τ'άλλα..
Αλέξη ! Χαμί ! Κοιτάξτε μας ! Φοράμε επανάσταση και στο τσακίρ κέφι τραγουδάμε Παύλο Σιδηρόπουλο και σφυρίζουμε τραγούδια του Μίκη ! Μας πάει ?

"...Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.
Σκεπάσαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμούς
κλόουν με σοβαρούς σκοπούς
γυμνοί μέσα στο κρύο
..."