Δεύτερο πιάτο

Την προ-προηγούμενη ανάρτηση που έκανα στο ιστολόγιό μου, η οποία ήταν μια σχετικά εκτενής κριτική του άρθρου του κ. Ουγιάρογλου, SV2XI (5-9report, τεύχος 107, σελ. 25) μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Το διεξήλθα όχι τόσο γιατί με ενόχλησαν τα πολλά λάθη του, αυτά διορθώνονται, όσο τα ψεύδη και τις ανακρίβειες που το άρθρο περιείχε.

Την ανάρτησή μου την έγραψα την ίδια μέρα που διάβασα το άρθρο του SV2XI, αρκετά γρήγορα και αποσπασματικά θα έλεγα, όσο άδειαζα το σακίδιό μου και μάλιστα προσπαθούσα (μάταια !) να περιορίσω την έκταση της.
Συζητώντας με φίλους συνειδητοποίησα ότι μου ξέφυγαν κάποια πράγματα, κι επιστρέφω λοιπόν όχι "εν θερμώ" αυτή τη φορά.


Με τα γλωσσικά και ορθογραφικά μαργαριτάρια δεν θα ασχοληθώ άλλο, μιας και σπανίως εμποδίζουν την κατανόηση του κειμένου, εύκολα εντοπίζονται κι ακόμα πιο εύκολα διορθώνονται.

Ωστόσο στο δεύτερο ξεκοκάλισμα που έκανα, προέκυψε ένα μεζεδάκι, το οποίο αν και αποτελεί ψευδή αναφορά πηγής, με την έρευνα που έκανα βρήκα ενδιαφέροντα πράγματα που ούτε εγώ γνώριζα κι έτσι νομίζω πως αξίζει να τα μοιραστώ μαζί σας.

Έγραψε λοιπόν ο κ. Ουγιάρογλου:
Σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς ενώσεως τηλεπικοινωνιών (ITU-R M1677) η ταχύτητα των σημάτων μορς καθορίζεται έχοντας σαν βάση την τελεία η οποία εάν διαρκεί 0,1 του δευτερόλεπτου μαζί με τα άλλα στοιχεία που αποτελούν το κάθε γράμμα πρέπει να αντιστοιχούν σε ταχύτητα 60 γραμμάτων το λεπτό (μαζί με τα διαστήματα μεταξύ των λέξεων)
Την εν λόγω σύσταση της ITU, ITU-R M.1677, ομολογώ πως δεν την είχα δει ποτέ. Μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.

Στο εν λόγω έγγραφο  -αντίθετα με αυτά που επικαλείται ο κ. Ουγιάρογλου στο άρθρο του για να το καταστήσει έγκυρο-  αν και δεν υπάρχει  καμία απολύτως σύσταση όσον αφορά για κάποιο σύστημα μέτρησης ταχύτητας,  -παρά μόνο συστάσεις για το σχετικό μήκος των δομικών χαρακτήρων του κώδικα μεταξύ τους, παύλα-τελεία και τα διαστήματα μεταξύ χαρακτήρων, λέξεων κλπ-  υπάρχει κάτι πολύ ξεχωριστό: ο νεαρότερος χαρακτήρας του κώδικα Μορς, το "παπάκι" @, ο οποίος είναι μόλις 6 ετών !

Χωρίς να αγγίξει λοιπόν η ITU την 150+ χρόνων ιστορία του κώδικα Μορς, το 2004 συνέταξε μια σύσταση όπου προσδιορίζει με σαφήνεια όλους τους χαρακτήρες: γράμματα (λατινικά), αριθμούς, σημεία στίξης καθώς και λεπτομέρειες περί traffic handling είτε πρόκειται για αματερικές επικοινωνίες, είτε για commercial, θεμελιώνοντάς τον, ακόμα πιο στέρεα στον 21ο αιώνα, κάνοντάς τον πλουσιότερο κατά έναν χαρακτήρα !

Κι εδώ μπορείτε να διαβάσετε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο γι'αυτήν ακριβώς την σύσταση της ITU, έτσι όπως αυτό δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ARRL, λίγους μήνες πριν την δημοσίευση της σύστασης.
Για την ιστορία προηγήθηκε μόλις ένα χρόνο πριν την έκδοση της ανωτέρω σύστασης το εξής:
Η ITU, το 2003 άφησε στην ευχέρεια των χωρών-μελών της την δυνατότητα να αποφασίσουν εάν οι υποψήφιοι ραδιοερασιτέχνες οφείλουν να γνωρίζουν τον κώδικα Μορς όταν αυτοί θέλουν να αποκτήσουν άδεια που θα τους επιτρέπει να εκπέμπουν στις αματερικές μπάντες κάτω από τους 30MHz. Μια αναφορά που συνέταξε σχετικά η IARU μπορείτε να την βρείτε εδώ, ενώ το αντίστοιχο άρθρο της ITU μπορείτε να το δείτε εδώ.

Για το θέμα της διατήρησης της εξέτασης του κώδικα Μορς για την πρόσβαση στα HF, έχει χυθεί πολύ μελάνι (ψηφιακό και όχι μόνο). Δεν θα μπω στην ουσία αυτού του θέματος, μιας και δεν έχω ούτε την γνώση αλλά κυρίως ούτε την εμπειρία για να το κρίνω: Άλλωστε η δημόσια διαβούλευση τελείωσε εδώ και καιρό, ω γέγονε γέγονε !
Αυτό που γνωρίζω κι έχω να καταθέσω μονάχα, είναι ότι οι ελληνικές εξετάσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες εξετάσεις των ευρωπαίων αλλά και βορειοαμερικάνων, είναι κατά πολύ ευκολότερες μιας και η ελληνική τράπεζα ερωτήσεων είναι ποσοτικά κατά πολύ μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες. Και κατ'επέκταση, και ποιοτικά, ομοίως.

Και τώρα, όσον αφορά το σύστημα μέτρησης ταχύτητας στην δοκιμασία της λήψης σε αγώνες HST. Εδώ και 6 χρόνια η ταχύτητα μετριέται σε "real speed". Το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το σύστημα PARIS, ούτε σαν φιλοσοφία και ως εκ τούτου, ούτε και στην πράξη εν τέλει.
Το σύστημα PARIS λοιπόν αν και είναι το πιο αντιπροσωπευτικό όσον αφορά κανονικό κείμενο της αγγλικής, δεν ενδείκνυται για πεντάδες τυχαίων χαρακτήρων (που έχουμε σε αγώνες HST).

Έτσι λοιπόν, αν στείλουμε τυχαίες πεντάδες γραμμάτων στο σύστημα PARIS, θα δούμε πως ο αριθμός των χαρακτήρων που τελικά εστάλησαν στο δεδομένο χρονικό διάστημα, είναι σημαντικά μικρότερος από την ονομαστική ταχύτητα PARIS, άρα και μη αντιπροσωπευτικός.

Θεωρητικά πρέπει για κάθε άσκηση με πεντάδες να κάνουμε και έναν υπολογισμό της ταχύτητας ξεχωριστά, μετρώντας τους χαρακτήρες που εστάλησαν σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα.
Στην πράξη όμως, ο λόγος true speed/PARIS για τα γράμματα γενικά είναι 0,75.  
Με λίγα λόγια, μια ταχύτητα της τάξεως των 100cpm στο σύστημα PARIS, αντιστοιχεί σε ταχύτητα 75cpm real speed (μόνο γράμματα !)
Ο αντίστοιχος λόγος για πεντάδες αριθμών είναι 0,52 (μιας και οι αριθμοί σαν χαρακτήρες έχουν σαφέστατα μεγαλύτερο μήκος σε σχέση με τα γράμματα) ενώ για mixed ο λόγος είναι 0.64.

Αυτά νομίζω πως είναι απαραίτητο να τα έχετε υπόψιν, για να έχετε μια σωστή εκτίμηση των δυνατοτήτων σας.
Ολόψυχα καλή τύχη και καλή συνέχεια με την προπόνησή σας.

Και τώρα.. Reisefeber :-)